dilimlenen poğaça

ekmek makinesinin en sevdiğim özelliği hamur yoğurması. :D içine koyulan tüm malzemeyi, içeriğine bakmadan güzzeelce karıştırıyor ve kıvamlı bir hamur haline getiriyor. üstelik çok kısa sürede! ya ben? saatlerce yoğrurum, biraz daha su katarım, yumuşak olur, biraz un katarım sert olur, hamur giderek ölçüsünden çok daha fazla bir boyut alır ama bir türlü kıvamını ayarlayamam. artık rahatım:D atıyorum makineye, kısa sürede yoğurup veriyor. yine makinanın kitabundan bir tarif denedim. süt,un,tuz, maya ve biraz sıvı yağla evdekilerin kalbine giden midelerinde epey mesafe katettim :D hamur, makinede biraz mayalandıktan sonra tepside şekillendikten sonra da mayalanmalıymış. gerçekten önemli bir püf nokta. ama fırının özelliğinden dolayı poğaçaları sert olanlar için (mesela ben) çok önemli bir ayrıntı daha öğrendim:


fırın ısınma aşamasındayken içine bir kaseyle su koyun. sıcağa dayanıklı olması şart :D ve tepsiyi fırına sürdükten sonra da içinde kalmalı. ısınan suyun buharı poğaçaların sünger gibi yumuşacık olmasını sağlıyor. ben bunu öğrenmeden önce fırından çıkan poğaçaların üzerine hemen su serpiştiriyordum. tabiki yıkayacak kadar değil! elimi ıslatıp parmak uçlarımdaki suyu sıçratacak kadar. bir üçüncü yöntem de, fırından çıkan sıcak poğaçaların üzerine hemen nemli bir bez örtmek.


tabiki nekadar püf noktası bilirsek bilelim, bir konuda uzmanlaşmak için onu defalarca yapmamız gerekiyor. en iyi bilgiye en fazla uygulamayla ulaşılıyor.


elimdeki hamuru ikiye böldüm. biraz açıp arasına peynir koydum ve rulo yaptıktan sonra kıvırdım. tepside kuzu gibi yatıyorlar :D servis için dilimledim, ama bu kadar poğaçanın 8 kişilik bir ailede ömrü 24 saat bile olmadı:D ne mutlu bana..




dilimler böyle görünüyordu ama tatmadan yorum yapmak haksızlık olur bunlara :D